Ervaringen met buitenaardsen – Deel 1

door Franz Erdl 07/2011

vertaald door: Anti-Zion2012    2012/09/27

Deel 2

Voorwoord

Alle wezens, die ik alleen of later in sessies samen met Martina heb gezien, waren in astrale vorm aanwezig. Er was wel een uitzondering, namelijk een ervaring waarbij ook optisch zichtbare  vliegende objecten waren. Veel van deze wezens kunnen hun eigen realiteitsgebieden hebben, maar wij kunnen hen alleen waarnemen als zij ons via de astrale gebieden naderbij komen of zich in onze realiteit manifesteren. Een manifestatie hebben wij echter nog niet ervaren.

Hun astrale aanwezigheid wekt een beeld van hen op, dat bij intensieve aanwezigheid al bijna optisch waarneembaar wordt. Repto’s hebben zelfs een astrale geur-uitstraling, een rottingsgeur (rotte eierengeur) die bijvoorbeeld Martina waarneemt, meestal al voordat zij de Repto ziet.

Wanneer men niet zo helderziend is als bijv. Martina, kan men ook sommige wezens onderscheiden aan de hand van de gevoelens die zij in ons opwekken. Veel boosaardige Drako’s stralen angst uit, wat kan leiden tot het knikken van je knie en tot onvermogen tot iedere handeling. En veel insect-achtige rassen wekken stress of nervositeit op, omdat hun frequenties voor ons niet overeenstemmend zijn. Maar daarover meer in de aparte hoofdstukken.

Alle verklaringen moeten als een momentopname worden beschouwd. Onze waarheid alsook de kennis over de buitenaardsen verandert en breidt zich voortdurend uit.

Ik maak een onderscheid tussen buitenaardsen en astrale wezens. De laatsten existeren naar mijn mening alleen in de astrale gebieden, dat wil zeggen, ze hebben geen eigen realiteitsgebieden.

De Grijzen en hun droevige geschiedenis

Ik schrijf bijna altijd alleen over wat ik zelf heb ervaren en ik vermijd het om mij te baseren op andere bronnen waar ik niet veel van weet. In dit geval maak ik een uitzondering, omdat deze informatie, die uit een boek komt dat ik jaren geleden heb gelezen, aan al mijn eigen belevenissen de juiste samenhang lijkt te geven. Het is als het ware het ontbrekende puzzelstukje.

De titel van het boek en de naam van de auteur ben ik vergeten. De auteur was een Remote-Viewer (helderziende-op-afstand) van het Amerikaanse leger. De verklaringen, waarover het wat mij betreft gaat zijn de volgende:

• De Grijzen hebben op hun eigen planeet geleefd.

• Ze zijn slachtoffer geworden van een invasie, die zij als zodanig niet herkend hebben.

• Onzichtbaar voor hen richtte een ander ras (ik schat in: Repto’s) catastrofen aan op hun planeet.

• Nadat het overleven op hun planeet nauwelijks nog mogelijk was geworden, boden de binnengevallenen zich als redder aan.

• Voorwaarde voor de hulpverlening was, dat de Grijzen zich moesten onderwerpen.

Tot zover het boek. Wat hieronder komt is van Martina en mij.

[Nu, twee weken nadat ik het bovenstaande over de Grijzen heb geschreven, hebben wij in een energiesessie een bevestiging van deze geschiedenis gekregen. Ja, de invasie van de planeet van de Grijzen heeft plaatsgevonden. Het was verschrikkelijk. De Grijzen leefden gewoonlijk als man en vrouw tezamen. Gedurende de invasie werden de families verscheurd.]

De Grijzen waren oorspronkelijk een ras van grote, slanke wezens. Misschien leefden ze onder een kleinere zwaartekracht dan wij. Vorm van het lichaam en het gezicht waren anders dan op de afbeeldingen van Grijzen zoals men die heden ten dage gewoonlijk ziet. Er waren mannen en vrouwen. En kinderen werden zo ‘gemaakt’ als bij ons. Oorspronkelijk waren ze eerder wit tot lichtgrijs en ook zilvergrijs. Ik heb zo’n zilvergrijze gezien, die op grond van zijn hart-kwaliteiten een aangename en zichtbare uitstraling had. Daardoor leek hij voor mij zilvergrijs-metallic.

Wat na de invasie gebeurde was extreem erg en het heeft de Grijzen gemaakt tot hoe ze tegenwoordig worden beschreven: Boosaardig, angstwekkend lelijk, gevaarlijk en gevoelloos. De Repto’s hebben zich veroorloofd met de Grijzen te doen wat zij willen. De grote Grijzen, die bijna nog hun oorspronkelijke vorm hebben behouden, hebben implantaten in hun hoofd (zoals wij hebben gezien) en ik neem aan, dat zij behoorlijk wat hersenspoeling achter de rug hebben. Ze hebben speciale vaardigheden en verlenen daarmee nuttige diensten aan de Repto’s. Ze kunnen zeer zelfstandig handelen, maar alleen voor zover hun implantaat het toestaat.

Alle anderen vormen van de Grijzen zijn mogelijkerwijs kunstmatig gecreëerd. De versie van 1,20 meter wordt vaak als zielloze bio-robot afgeschilderd. Wij hebben ervaringen die deze verklaring tegenspreken. Misschien zijn er verschillende versies. Echter, in alle gevallen heeft men getracht hen zo ver mogelijk van hun ziel af te houden, wanneer zij er een hadden. Ze werden gekruist met alle mogelijke gevoelloze en boosaardige wezens, opdat zij gegarandeerd voldoende boosaardig zijn om hun duivelse heren beter te kunnen dienen. Ik denk, dat veel kruisingen in het astrale gebied met boosaardige astrale geestwezens werden gedaan. Op die manier werden de aller-afgrijselijkste wezens met overeenkomstig karakter geschapen. Vrouwelijke Gijzen werden afgeschaft of weggefokt. Vermeerdering vond alleen nog plaats onder gecontroleerde manipulatie.

Dat is het noodlot van de meeste Grijzen. Er zijn er echter enkele, die aan dit noodlot ontkomen zijn en er zijn er ook enkele, die zich uit de slavernij hebben kunnen bevrijden, sommige ook slechts voor korte tijd. Geen van deze buitenstaanders gaat het goed, voor zover wij dat kunnen zeggen. Ze houden zich verstopt, zijn voortdurend op hun hoede om niet gesnapt te worden. Wanneer zij contact met ons opnemen, brengen zij zichzelf in gevaar en wij treuren nu nog om een van hen, die ons heeft geholpen en daarna in gevangenschap geraakte.

Positieve ervaringen met Grijzen zijn zeldzaam, doordat er óf nog maar enkele positieve Grijzen over zijn, óf doordat ze niet bij ons in de buurt komen. Negatieve ervaringen met Grijzen zijn echter alledaags geworden. Regelmatig grijpen zij in ons leven in en proberen te verhinderen dat er iets positiefs tot stand komt.

Hoewel de Grijzen in een betreurenswaardige situatie zitten, raad ik af om Grijzen te helen. Het is vergelijkbaar met het willen helen van boosaardige, gemene, corrupte mensen. Zij hebben allemaal ongeveer dezelfde hersenspoeling, waar ze maar heel moeilijk uit komen. De Grijzen hebben echter wezenlijk gevaarlijkere vaardigheden en wie daar niet goed mee om kan gaan, heeft snel een Grijze op de huid zitten.

Positieve ervaringen met Grijzen

De witte

Mijn eerste Grijze heb ik in 1998 in München waargenomen. Mijn vrouw (toen vriendin) Karin had tandproblemen. In de loop van de avond dook hij op. Hij maakte zich zeer duidelijk aan mij kenbaar. Hij wilde wel gezien worden. Hij was helemaal wit. Ik was verbijsterd, want het ging in tegen alles, wat ik tot dan toe gelezen had. Hij kwam dichterbij en wees op enkele plekken van Karin haar tanden. Ik begreep, dat hij ons op astrale manipulaties opmerkzaam wilde maken. Toen hij vertrok, was ik helemaal ontroerd en kwamen de tranen. Zijn hart had dat van mij geraakt en ik voelde hoe liefdevol dit wezen was. Verbazing alom! Een Grijze, die mijn hart ten diepste raakt, dat was nieuw voor mij.

Ik was echter ook teleurgesteld dat hij zo snel weer weg was. Pas jaren later kwam ik erachter, dat het voor hun eigen veiligheid nodig is om hun verschijning zo kort mogelijk te laten duren.

Ook ter wille van de veiligheid van de Grijzen die aan onze kant stonden, mag ik sommige ervaringen hier niet vertellen. Verder zal ik ook geen namen van de Grijzen noemen. Deze namen waren weliswaar niet hun echte namen, ze golden alleen tussen hen en ons, maar er was wel een bepaald verband met hun echte namen.

De kleine helper

De kleine dook ergens in de loop van het jaar 2010 op. Ik kan me nauwelijks nog herinneren wat hij allemaal voor ons gedaan heeft. Ik meen dat hij een week lang naar onze sessies kwam. Ik herinner me vooral een sessie waarin hij iets in Martina haar energiesysteem wilde verbeteren. Hij was bezig met haar en zij voelde ook iets daarvan. Toen zei hij: „Zo, ik moet nu je synaps een tijdje stilleggen“. Martina, angstig: „Zeg, Franz, wat zijn synapsen?“ Ik: „Dat zijn van die overgangen in de zenuwbanen. Als men die stillegt, zou je niets meer hoeven te voelen“. Nog steeds wantrouwend liet ze het hem toch doen. En toen verzonk zij in de diepste lichamelijke ontspanning die zij ooit had. Een toestand die ze graag zo gehouden had. Maar na een half uur moest hij haar weer op „normaal“ omschakelen.

Na ongeveer een week kwam de kleine niet meer. In een sessie kon Martina hem echter lokaliseren. Hij zat gevangen in een doos, die zich bevond in een grotere installatie van de Repto’s. Deze installatie diende tegelijkertijd als gevangenis, en ook voor omprogrammering. Met een bliksemsnelle aanval konden wij hem ondanks de bewakers daar weer uit halen en toen bracht hij zichzelf in veiligheid. Weken later liet hij zich nog eens kort zien om ons te informeren dat hij in veiligheid was.

De zilvergrijze

De zilvergrijze is aan de invasie ontkomen. Ik zag hoe hij op een heel mooie plek op onze planeet stond, een soort oase met een meer en palmen, alles was wonderschoon. Hij had een krachtige hartelijke uitstraling. Die gaf hem in het astrale gebied een zilvergrijs-metallic uiterlijk. Maar hij was heel droevig. Hij wist dat hij niet meer naar zijn planeet terug kon. Hij moest zijn ras verlaten. De enige uitweg was, om hier op onze aarde te incarneren. Hij was onvoorstelbaar eenzaam en droevig.

In de huidige tijd voelde hij zich nog precies zo droevig en eenzaam. Na enkele incarnaties is hij nu hier op het Caraïbische eiland beland. Toestand: Lichaam miserabel, financiën miserabel, psyche miserabel, relatie niet acceptabel, enz. De Repto’s hebben hem praktisch net zo onder controle als de andere Grijzen, maar wel met dit verschil: dat ze hem niet kunnen dwingen om slecht te doen.

Intussen hebben wij in sessies ook bij andere mensen ontdekt, dat zij oorspronkelijk ooit Grijzen waren. Diep zittend verdriet bij deze mensen leidde ons direct naar de gebeurtenissen van de invasie van hun planeet.

De zielenzoekers

Mijn kater Miko had ontstoken open plekken op zijn huid, die op zeldzame wijze genezen waren. Na enkele maanden kwam hetzelfde probleem weer op en het duurt nu al meer dan twee jaar ondanks alle behandelingen. Energiesessies wezen steeds weer naar Grijzen zonder dat dit echter hielp. Blijkbaar doen de Grijzen iedere keer iets om de plekken ontstoken te houden. Toen wij hem toentertijd wilden laten inslapen, zijn ze gestopt met het infecteren en was hij binnen een week genezen.

In een energiesessie zo’n 3 tot 4 maanden geleden lukte het Martina om met een groep van kleine Grijzen te „communiceren“. Wij vroegen hen, waarom ze zoiets doen. Het antwoord luidde: „Jullie doen toch ook dierproeven“. „Grr!“ Ergens hadden ze wel gelijk. Wij zeiden: „Martina en ik doen geen dierproeven en wij zijn ook tegen dierproeven en bovendien is Miko onze vriend!“

Het volgende dat ze zeiden was: „Jullie zijn sprinkhanen, jullie zijn parasieten!“ Nog eens grr! Ik kon mij goed voorstellen dat het er van de buitenkant zo uitziet, dat een gedeelte van de mensheid een indruk van sprinkhanen afgeeft – alles gebruiken wat er is – alles wegvreten..

Ik zei: „Jullie moeten begrijpen dat de invloed van de Repto’s de mensen tot blinde en machteloze wezens gemaakt heeft maar dat dit oorspronkelijk zo niet was. Bovendien zijn jullie Grijzen gemanipuleerd en geprogrammeerd om ons mensen als parasieten te zien. Probeer alsjeblieft om de waarheid te zien!“

Ze bleven langere tijd rustig. Toen zei hun woordvoerder: „De leegte opvullen.“ Deze drie woorden waren essentieel. Ze bemerkten de leegte want men had hen al sinds de invasie van de ziel afgescheiden. Ze hadden dus nu vastgesteld, dat er bij Martina en mij iets is, wat bij hen ontbreekt. We kunnen niet precies zeggen wat er bij hen gebeurd is maar er was nu geen vijandschap meer. In de daaropvolgende weken kwamen ze steeds weer terug, zo ongeveer om de twee dagen. De communicatie was niet gemakkelijk, bij mij enkel via de gevoelsbasis en Martina kon af en toe iets verstaan.

Ik maak ‘s avonds wanneer ik in bed lig gewoonlijk een soort astrale virus-scan. Dat wil zeggen, ik neem één voor één contact op met Karin, de katten, het huis, de auto, ons stuk grond en de aarde onder het stuk grond. Ik zoek achtereenvolgens de actuele aanwezigheid van donkere geestwezens, vijandige buitenaardsen, overledenen, donkere energieën. Wanneer er iets van toepassing is, voel ik een energiestroom die dan ook meteen het probleem oplost. Op een avond, toen ik alles had doorgenomen voelde ik toch nog een aanwezigheid. Bij de vraag „buitenaards“ kwam er energie. Vraag: Vrienden? „Ja“. Het waren onze vrienden en ze voelden goed. In mijn hart was vreugde. Maar na 5 minuten waren ze weer weg. Ik vroeg hen eens waarom ze altijd zo snel weer verdwenen. Daarop lieten ze mij hun baas zien, een grimmige kleine Grijze met een zeer boosaardige uitstraling. Ik begreep het. Zij staan onder controle en ze hebben niet veel bewegingsvrijheid.

En zo gebeurde het vaker in die tijd. Ze kwamen meestal ‘s avonds kort langs. Op een dag was er iets in mijn knie verdraaid. Ik denk nu dat ik iets van de aarde opgepakt had, maar op dat moment wist ik dat nog niet en kon het dus niet genezen. Raad eens wie er ‘s avonds mijn knie kwam genezen?

In mijn Skype-sessie met Martina de volgende avond heb ik het aan Martina verteld en meteen konden wij hen allebei alweer voelen. De communicatie die we toen hadden ging bijna alleen over gevoelens. Wanneer wij over iets begonnen wat zij konden bevestigen, kwam er een golf van aangename energie. Als het antwoord „nee“ was, kwam er geen reactie. Martina zat thuis bij het raam en keek naar de sterrenhemel. Er kwamen 3 lichtpunten aangevlogen. Zij dacht dat het 3 vallende sterren waren. Maar ten eerste is dat heel ongewoon en ten tweede bleven ze midden in haar zicht staan en doofden dan pas uit.

Wij vroegen: „Zijn jullie dat?“ De drie punten lichtten op en  tegelijkertijd was er een energiegolf bij ons allebei. Dat was duidelijk. Wij stelden nog meer vragen die ik helaas weer vergeten ben. Ze waren ook niet zo belangrijk. In ieder geval werden alle ‘ja’-antwoorden beantwoord met energie en oplichten, hoewel nog maar door één lichtpunt. Op het laatst lichtten ze alledrie nog een keer op en vlogen ze vervolgens weg.

Een paar weken later doken ze niet meer op en we weten niet wat er met hen gebeurd is. En wie nu denkt dat onze kater genezen was, die vergist zich. Wat er ook bij onze kater steeds werd geëxperimenteerd, het gaat nog steeds door. De kleine groep vrienden, die in een nazi-achtig bewakingssysteem leeft, heeft weinig invloed op de lopende projecten. Tenslotte zijn ook wij niet in staat dierproeven op onze planeet te stoppen, laat staan om een van de waanzinnige oorlogen te stoppen. Dat loopt door, tegen onze wil in. Dus kunnen wij onze grijze vrienden niets verwijten.

De rebel

Hij verscheen bij een helingssessie terwijl wij probeerden van een agressief astraal wezen af te komen. Hij kwam, nam het en sloot het op. Hij was een grote Grijze met een liefdevolle uitstraling. Wij waren zeer op hem gesteld omdat wij hem zo goed konden voelen. Gedurende enkele weken dook hij iedere keer op bij sessies en hielp dan mee. Wij waren al aan zijn medewerking gewend geraakt toen hij weer verdween. De omstandigheden rond zijn verdwijning zij zeer mistig. Er kwam eens informatie dat het goed met hem ging, maar die verklaring was niet heel betrouwbaar – te veel inconsistente energieën. Toen kon Martina hem een keer waarnemen in een heel vertwijfelde houding. Zijn expressie was als: „ik heb iets verkeerd gedaan, ik ben in een val getrapt!“ We konden hem niet helpen. Er restte treurnis.

Hij behoorde tot een groep van rebellen, die buiten het imperium een bestaansruimte hadden gevonden. Hij legde ons uit dat ze voortdurend op hun hoede moesten zijn om in hun kleine veilige gebiedje te kunnen overleven. Hij waarschuwde ons om steeds weer onze omgeving op vijanden en vijandige activiteiten te checken om aanvallen tijdig te voorkomen.

(vervolg op 23 juli 2011)

Deze vrucht heet bij ons pomelo. Zo zien de Grijzen eruit. Ik weet dat ik er hier slecht uitzie maar ik kon geen andere foto meer maken, omdat we de pomelo opgegeten hebben. Hij smaakt als grapefruit.

Ik wil nog graag toevoegen, dat er intussen nog meer ontmoetingen met positieve Grijzen zijn geweest. Ik wil het echter bij de tot nu toe vertelde verhalen laten.

Negatieve ervaringen met Grijzen

De meest wijdverbreide informatie over Grijzen is, dat zij degenen zijn die de afschuwelijke ontvoeringen doen. Dat klopt ook met onze waarnemingen. De Grijzen, maar ook anderen, zijn blijkbaar in staat om personen (misschien niet iedereen) lichamelijk of astraal te ontvoeren. Er bestaat een interessante  video over een ontvoering. Ik houd hem voor autenthiek.

Korte opmerkingen over deze video:

Het slachtoffer, een vrouw, nam eerst steeds vaker zwarte helikopters waar boven haar huis. Na een tijdje dook op die plaats een Ufo op. Nog iets later had zij het vermoeden dat zij ontvoerd was geweest. Ze sprak erover met haar man en die had toen het idee om, eigenlijk alleen ter geruststelling, een infrarood-camera in de slaapkamer te installeren.

Een opname van deze camera liet zien hoe de vrouw uit haar bed verdwijnt en dertien minuten later weer opduikt. De dertien minuten werden in de video ingekort tot een minuut. De infrarood-opname was niet overzetbaar naar de PC (format-probleem). Daarom werd de opname gefilmd met een bewakingsmonitor met een videocamera (wat een vervalsing moeilijker maakt). Kijken jullie eens naar de shockerende opname, maar kom daarna weer terug.

Link naar de video.

Ontvoeringen en pogingen tot ontvoering van mij

Martina heeft ook bij mij een ontvoering vastgesteld, waar ik echter geen herinnering aan heb. Ik geloof echter wel dat zij gelijk heeft want op zijn minst heb ik een invloed van de Grijzen in mijn rechter hersenhelft, die ze af en toe gebruiken om mijn waarneming te beïnvloeden. Wanneer dit gebeurt, voel ik een druk in het gebied rondom mijn slaap. Ik weet dan dat ik de informatie niet kan vertrouwen.

Volgens Martina gebeurde de ontvoering gedurende mijn tijd in de VS (hoe passend) tussen 1985 en 1988. Men heeft mij in een woestijnachtige omgeving gebracht en daar hebben zes grote Grijzen mij gemanipuleerd.

Een paar weken geleden hebben zes grote Grijzen opnieuw geprobeerd me te ontvoeren. Dat is hen niet gelukt, maar de voorbereidingen waren hoogst interessant. De dag was extreem rottig voor Karin en mij. Bij iedere kleinigheid waren er misverstanden en ergernissen. De ophoping van misverstanden is trouwens een goede aanwijzing voor de aanwezigheid van Grijzen en Repto’s. Wij wisten beiden wel dat Grijzen invloed hebben, maar zelfs daarover hebben we nog ruzie gekregen. De Grijzen deden veel moeite. Ons ruziepeil steeg en steeg. Verstandige gedachten hadden geen kans meer. ‘s Avonds waren we dan zover dat ieder bij zichzelf dacht: met hem/haar ben ik wel klaar. Daar is geen begrip meer mogelijk.

Ik had het gevoel ‘ik heb nu mijn eigen ruimte nodig’ en ging beneden slapen, terwijl Karin, als altijd, naar boven ging. Dat was nog nooit gebeurd tot dan toe. Ieder voelde zich volkomen alleen. Kort nadat ik was gaan liggen had ik het aangename gevoel dat ik lichter werd. Eerst verheugde ik mij, maar toen ik steeds lichter werd en ik dan ook nog zes grote grijze koppen kon zien was ik onmiddellijk weer volledig bewust en hield daarmee de voortgang tegen. Ik ging meteen naar boven naar Karin om te zien of ze haar ook wilden ontvoeren. Maar bij haar was alles in orde en ons peil van inzicht werd ook weer beter.

Onopgemerkte alledaagse ingrepen

We zaten met ons vijven aan een ontbijttafel in een hotel; drie spiritueel aangelegde en twee minder spirituele personen. Het gesprek begon voor mij interessant te worden, maar ging dan weer over in voor mij onbelangrijke onderwerpen. Dat kan nu eenmaal gebeuren maar ik was lange tijd zeer ontevreden. Na thuiskomst voelden Karin en ik ons niet goed. Toen Martina later op Skype verscheen vertelden wij haar dat we met vrienden ontbeten hadden en ons nu niet goed voelden – meer niet. Zij keek eens na wat er was en zag het volgende:

Midden in het gesprek en midden op de tafel was een Grijze opgedoken. Hij deed iets met energie, wat alle vruchtbare gesprekken doodmaakte en een algemeen onwel voelen veroorzaakte.

De volgende gebeurtenis was op een plek waar wij graag in het weekend heen gaan en waar een gemengd publiek is. Toen we thuiskwamen voelde Karin zich slecht. Ook hier keek Martina het na. Resultaat: Op die plek doken ongeveer vijf Repto’s op met vijf Grijzen. Die liepen daar eenvoudig ongezien tussen de mensen door. Een Grijze gooide een soort vergif in Karin haar energieveld, waarna zij zich slecht voelde. Daarop kon de Repto bij Karin levensenergie aftappen.

Stel je dat eens voor! Hij laat zijn grijze dienaar vergif gooien, zodat hij energie kan wegzuigen. Wat een arrogantie.

(Overigens geloof ik niet dat Repto’s en Co onze negatieve energieën, zoals angst en verdriet willen hebben of ervan leven. Angst en verdriet dienen er echter toe om onze levensenergie te kunnen wegzuigen. Wanneer wij angst of verdriet hebben zijn onze chakra’s gemakkelijker af te tappen. Onze bescherming wordt zwakker. Ze kunnen toch ook onze vaardigheden stelen en deze gebruiken doordat ze zielendelen van ons gevangen houden. Dus ze hebben wel positieve levensenergieën nodig. Wat ze echter niet verdragen zijn positieve zielenenergieën, die uit de Bron komen.

Dit zijn nu slechts twee voorbeelden van het alledaagse werken van de Grijzen, maar ze zijn voldoende om wakker te worden. Hun meest gebruikte ingrijpen betreft wel het scheppen van misverstanden en emotionele onevenwichtigheden tussen partners en groepen. Ze vinden de zwakheden van de desbetreffende persoon en leggen daar genadeloos druk op. Dat is allemaal zo eenvoudig voor ze.

Ik zal aan het einde van dit artikel erop ingaan, hoe men met deze invloeden maar ook met de andere negatieve wezens kan omgaan.

De grijze filmproductie

Voor zover ik het ervaren heb, zijn de Grijzen meesters in het creëren van astrale hologrammen en hele video’s, die vooral voor helderziende mensen valse werkelijkheden voorwenden. Wij zijn er ook al eens ingetrapt en hebben in de loop van de tijd wel geleerd om bedrog te herkennen.

Ik waarschuw er speciaal voor om met meer dan twee of drie helderzienden tegelijkertijd te werken. Twee, drie personen kunnen beter met elkaar afspreken dan groepen. Bij groepen ontstaat namelijk de zogenaamde groepsdynamiek. Bij helderzienden is het meestal zo, dat er een of twee duidelijk beter zijn dan de anderen. Deze gaan dan een bepaalde richting in en de rest van de groep laat zich daardoor leiden. Dat versterkt de richting, ook wanneer die eigenlijk verkeerd is. De Grijzen versterken het dan nog en kunnen gemakkelijk astraal een twee, drie uur durende Repto-Mens strijd/show voorwenden. Alle deelnemers zijn daarna zeer tevreden dat ze gewonnen hebben, maar er is niets gebeurd. Zulke sessies heb ik nu al voldoende meegemaakt.

Mantis / Sprinkhaan

(van Praying Mantis uit het Engels. Bidsprinkhaan in het Nederlands. Wij noemen ze eenvoudigweg Mantis.)

Mantis zijn grote (meer dan 3 m) insectachtige wezens. Ze hebben twee dunne armen en benen maar hun kop doet denken aan de god-aanbidder-insecten.

Bij onze sessies zijn de Mantis sinds 1 januari 2011 plotseling in een groot aantal opgedoken. Het leek erop alsof op deze datum een paar schepen vol Mantis aangekomen zijn. Tot nu toe zijn ze alleen maar op negatieve wijze opgevallen. Alleen al hun aanwezigheid is zeer storend. Ze schijnen gevoelloos te zijn en stralen frequenties uit die op de zenuwen werken – in de letterlijke betekenis.

Dat schijnt ook hun hoofd-werkgebied: ons zenuwstelsel beïnvloeden. Ze kunnen bijvoorbeeld onze hartslag met astraal-elektrische pulsen verhogen via de zenuwen van de hartspier. Dat kan stress veroorzaken. Of ze daarmee iemand kunnen ombrengen heb ik nog niet kunnen vaststellen maar het zou denkbaar kunnen zijn.

Ze kunnen helingssessies verijdelen doordat ze bij de heler of bij de patiënt het zenuwstelsel verstoren. Hetzelfde geldt voor het werk van energie- of lichtwerkers.

Hun meest veelvuldig uitgevoerde werk lijkt mij te zijn het wegtrekken van gedachten, doordat ze hersendelen blokkeren. Dat proberen ze bij ons heel vaak. Je weet dan na twee seconden niet meer wat je net wilde denken en je vindt de gedachten ook later niet meer. Wanneer ze dat openlijk doen, dan vinden we de jongens en gooien ze eruit. Maar vaak zijn ze ongemerkt bezig en vertragen een sessie langzaam. Wanneer een sessie niet voortgaat gaan we al automatisch na of er Mantis zijn.

Mantis kunnen bij ontvoeringen mensen seksueel misbruiken, wat een ongelooflijk intense horror shock veroorzaakt door hun uiterlijk en grootte.

Mantis kunnen mensen bezetten of zich dicht aan mensen vastzetten. Wanneer hun invloed sterk is zijn deze mensen onaangenaam intelligent, met logica nauwelijks te overwinnen. Warmte van het hart is niet aanwezig.

Wij hebben Mantis gezien die groepen Grijzen onder controle hielden. Achter de Mantis is echter meestal een Repto te vinden. Wij hebben Mantis gezien, die met andere insectensoorten hebben samengewerkt. Er schijnt een grote variatie aan insect-achtige wezens te zijn. Gelijkenissen met kevers, mieren en spinnen zijn al opgedoken. Het lijkt alsof zij allemaal op gelijke frequenties werken; pure zenuw- en hersenbanen. Van gevoelens begrijpen ze blijkbaar niets.

En nog iets belangrijks:

Er zijn meldingen over mensen, die door vriendelijk optredende buitenaardsen in hun ruimteschip gehaald werden om “nuttige” informatie te verkrijgen. Daarbij waren soms Mantis aanwezig, die blijkbaar vriendelijk leken. Ik beschouw dat als een theatervoorstelling. Aan de ontmoetingen zelf twijfel ik niet.

Ik heb tot nu toe over twee soorten enscenering gehoord: De eerste soort, dus het eerste onderwerp dat aangesneden wordt, is: “Jullie vernietigen jullie aarde”. Dat is er enkel voor bedoeld om af te leiden van het feit dat de Repto’s en hun slaven eraan werken om de aarde in een chaos te veranderen. Wij moeten geloven dat wij de veroorzakers zijn. Zodoende kunnen wij ons nauwelijks verweren.

De andere soort is: “Wij komen jullie halen, jullie spiritueel gevorderden”. Dit soort geloofssysteem bewerkstelligt een splitsing in de mensheid en verhindert dat de “gevorderden” iets doen om catastrofen te voorkomen, wat eigenlijk hun opdracht was. De achtergeblevenen moeten dus in de chaos ten onder gaan, opdat zij eindelijk iets leren. Ons haalt men dus op tijd eruit.

Beide ensceneringen zijn puur vergif voor de mensheid. Mantis zijn erbij, om de gedachten van de uitgenodigde mensen in het spoor te houden. De nieuwe boodschapper gaat onder de indruk (gehypnotiseerd) naar de mensheid terug en schrijft een boek of zoiets.

Een belangrijk nawoord:

Met de vaardigheid om onze zenuwen te beïnvloeden, zonder dat de gevoelens geraakt worden, kunnen de Mantis in een bepaalde mate onze spierbewegingen sturen. En dat doen ze . . . . bij het pendelen en bij kinesiologische spiertests enz. Ik heb vaker al eens geprobeerd iets belangrijks over pendelen uit te zoeken. Ik heb eerst Mantis, Grijzen en Repto’s uit mijn nabijheid verwijderd, en dan nagegaan, of het kanaal vrij was en toen pas gependeld.

Als ik geluk had, was het kanaal 10 tot 20 seconden vrij. En als zij niet willen dat ik iets op deze manier uitzoek, dan wordt het kanaal helemaal niet vrij. Probeer het uit met Lottogetallen of zoiets. Als het kanaal zonder storing is, vinden jullie de getallen.